Mwishoni Mwa Wiki!! (Weekend!!)

11 januari 2014

Vandaag gingen we om half 8 richting yala river. Een van de grootste meer van de wereld. Na een heel hobbelig ritje met de tuc tuc over stenen en hobbels waren we aangekomen op de bestemming. Er zaten vele vrouwen aan de kant van het meer te wachten op de vissers die terug kwamen en de vissen op kochten. We zagen het bootje waar we mee gingen varen, een klein Keniaans bootje. Op naar de nijlpaarden die we al snel tegen kwamen. Wat zijn dat grote beesten zeg. We zagen ook nog een nijlpaard die aan het bevallen was. Na de boot trip zijn we naar Kibokobe gegaan, een luxe verblijf plaats. We hebben hier heerlijk in de zon gelegen en wat gedronken. Toen we terug wilden gaan, werd ons even verteld dat we voor de bedjes moesten betalen. Dat deden we braaf maar hebben wel gezegd dat we het niet netjes vonden dat ze dit ons niet verteld hadden. Toen moest de man lachen. Eenmaal op Panda’s Paradise aangekomen zijn we gelijk naar Els gegaan. Els is een vrouw die een organisatie heeft voor gehandicapte kinderen. In Kenia worden nog steeds gehandicapte in kelders gestopt en krijgen geen daglicht. Zei organiseert allerlei activiteiten voor deze kinderen. Dit komt mede dankzij door haar verleden, ze heeft haar benen verloren toen ze 3 jaar was. En heeft door andere mensen leren lopen. Nadat we weer terug waren hebben we ons klaargemaakt voor de eerste avond stappen, eerst heerlijk uit eten en wat cocktails op, daarna op zoek naar een leuke discotheek. Het eerste uur zat iedereen nog voetbal te kijken wat aan stond op grote schermen. We zijn met alle meiden op de dansvloer gaan staan en hebben wat gedronken. Gelukkig kwamen de mensen ook dansen en voor je het wist had je bijna geen plek om te staan. Nog dansles gehad van de kenianen. Wat een gezellige dag/avond

12 januari 2014

Heeeerlijk, lekker lang uit kunnen slapen. Daarna moesten we er toch aan geloven, boodschappen doen voor 2 weken (omdat ze in Rangala bijna niets hebben). Na alle boodschappen gedaan te hebben schokken we toch best erg van de prijs. 17000 shilling (170 euro). Wat hadden we veel tassen. Op naar de bus naar Rangala. Alles op dak en in de bus getast. Op naar Rangala, naar de leuke kinderen die om je huis lopen en weg van de stilte. Super want Kisumu is toch wel heel erg rustig op de compound. Eenmaal terug te zijn bij het huisje was de vraag wie heeft er de sleutel? En ja hoor je raad het al, die waren we kwijt. Naar de zuster gegaan om te vragen of ze misschien een reserve sleutel had, gelukkig na 1 uur buiten gezeten te hebben kregen we de deur open. Alle boodschappen snel in de vriezer en koelkast gezet en lekker op de bank gelegen. Morgen ga ik een kijkje bij baby class nemen.

13 januari 2014

Vandaag naar baby class gegaan. Eenmaal in de klas mochten de kinderen even met blokken spelen. Allemaal 4 blokjes, het zag er best zielig uit. De docent van de baby class is ook de directeur, veel ouders kwamen nog betalen en schriften halen dus de docent was 1,5 uur niet te bekennen. De kindjes proberen te vermaken, tot mijn verbazing bleven ze allemaal geduldig wachten op de docent. Toen ze terug was hebben ze het ABC geoefend en geteld tot 10. Daarna mochten ze naar buiten. Ze vonden me allemaal heel interessant en er stonden zo een 20 kinderen om me heen. Amanda zocht me om samen pauze te houden maar kon me niet vinden, toen kwam ik opeens tevoorschijn tussen de menigte. Na de pauze hebben we met de kinderen geoefend hoe ze hun handen en hun mond moesten wassen met teiltjes in het lokaal. Daarna moesten ze al weer eten en gingen naar bed. Zo een 25 kinderen op 2 matrassen allemaal in een rijtje. Ik ben toen met de grotere kinderen gaan voetballen. Ik heb ook nog ballonnen gepakt en aan de kinderen gegeven, dit vonden ze helemaal geweldig. Totdat ze klapte vanwege de zon, sommige konden hierom lachen en andere moesten huilen, gelukkig had ik er veel bij. ’s Avonds de les voorbereid voor morgen, woorden van het lichaam opgeschreven, zoals schouders, arm, been enzovoorts. Amanda gaat morgen gezellig met me mee.

14 januari 2014

Vandaag terug naar de final class. De docent liet lang op zich wachten maar na een paar liedjes gezongen te hebben konden we beginnen met les geven. Woorden op het bord geschreven en met de kinderen geoefend. Ze vonden het moeilijk maar dit vond ik juist goed. Elke dag het ABC en tot 100 tellen dat kunnen ze wel maar ze moeten natuurlijk ook iets anders leren dan dat. Iedereen de woorden een voor een laten uitspreken. De docent had het idee om het liedje met ze te doen hoofd, schouders, knie en teen. De kinderen hadden er plezier in. Hierna moesten alle kinderen ze in de schriftjes schrijven en wie klaar was mocht gaan spelen. Na de kleine pauze gingen Amanda en ik de kinderen schminken. Iedereen wilde tegelijk dus hebben ze paar potloden en blaadjes gegeven om ze te laten wachten. Een voor een hebben we ze geschminkt. Judith kwam gelukkig ook nog helpen anders zaten we daar nu nog haha. We hebben ze geschminkt als leeuwen, spider man, hondjes en vlinders. Wat vonden ze dit leuk, je had de hoofdjes moeten zien toen ze zichzelf in de spiegel zagen. Geweldig! De docent vroeg of we morgen de andere klassen ook wilde doen, tuurlijk willen we dat. Daarna zijn we naar de boys school gelopen om daar met groep 5 en 6 te gaan voetballen. Ik had er zin in! Daar hebben we de klassen op gehaald, ik had er niet bij nagedacht dat het hier klassen van ongeveer 90 kinderen per klas zijn. Dus achter ons liepen er een stuk of 200 jongens om samen met ons te gaan voetballen. Op het voetbalveld hebben we teams van 11 gemaakt zodat we konden voetballen. Groep 5 tegen groep 6 vertelde ze me. Ik heb ze toen gezegd dat ik natuurlijk niet wist wie nou groep 5 en groep 6 waren. Daarom heb ik ze gevraagd of mijn groep zijn shirt uit wilde trekken zodat ik wist bij wie ik hoorde. Daar gingen we dan, midden op de dag in dit warme weer. We hebben zo een 3 kwartier gevoetbald, maar overspelen kennen ze hier niet. Iedereen ging dribbelen met de bal om te scoren, maar ja dat kan natuurlijk niet lang goed gaan en dan kunnen de verdedigers het weer oplossen. Uiteindelijk 2-0 verloren tegen groep 6. Maar was een super ervaring, en weer lekker kunnen sporten. Wat mis ik dat zeg. ’s Avonds lekker rustig aan gedaan en met de meiden een film gekeken.

15 januari 2014

Een schmink dag, dat was het vandaag. Eerst om 8 uur het dagelijks gezang aangehoord en het gebed. Daarna zijn we gelijk begonnen met schminken, eerst was de baby class aan de beurt, gelukkig was Judith zo lief om me te helpen. We dachten dat de kleine kinderen niet stil konden zitten maar dat verbaasde ons. Na 2 uur waren we klaar met schminken. In de baby class zaten ongeveer 30 kinderen. Even een korte pauze gehad om onze handen te laten rusten, en moed te verzamelen om de nurcery class te doen. Hier zitten ongeveer 25 kinderen. We zijn buiten gaan zitten omdat we dan minder last hadden van kinderen die om ons heen stonden te kijken en te vragen of ze ook mochten. We zagen de bodems van enkele kleuren al komen dus hebben de raarste kleuren gebruikt om leeuwen en poesjes te schminken. Na 2 uur waren we eindelijk klaar, ik wist niet dat schminken zo vermoeiend was. ’s Middags nog eventjes les gegeven aan de oudere kinderen (mijn klasje). Om half 4 ben ik samen met Amy en Amanda en meiden van de girls school naar de rivier gelopen om voor de meiden water te halen. Wat een warm onthaal kreeg ik, toen ik uit de deur kwam renden zo een 30 meiden gillend naar me toe, wat een schatjes. Een hele tocht door de natuur. Ik had te weinig handen om iedereen die een handje wilde een hand te geven. Maar wat vreselijk als je elke dag moet lopen om aan water te komen. Op de girls school hebben ze geen water aansluitingen. Op het compound waar we slapen staat een kraantje waar het baby home en de school water kunnen halen. ’s Avonds na het eten weer lekker film gekeken en vroeg gaan slapen.

16 januari 2014

Wat een dag wat een dag. Een dag om snel weer te vergeten en om later mee te kunnen lachen. De dag begon net zoals andere dagen gewoon normaal, had me lesje aan de kinderen gegeven en ik zie ze echt vooruit gaan. Een docent kwam binnen om te vragen of ik in de baby class kon staan, daar was namelijk al een half uur niemand omdat de docent met haar dochter naar het ziekenhuis moest. Ik reageerde enthousiast ik dacht ‘weer lekker bij de kleine kinderen spelen’. Dit veranderde al snel, ze zaten eerst rustig te spelen maar dit veranderde al snel. Kinderen gingen op tafels staan, uit het raam hangen en met dingen gooien. Ik probeerde de orde te houden maar met totaal andere talen gaat dat moeilijk. Ik kan geen swahili’s en hun geen nederlands of engels. Ze maakte er een soort spelletje van. Hoe krijgen we die blanken gek, nou dat hebben ze gedaan. Eerst begon het met uit de klas te lopen. Als de kinderen weg lopen moet ik er natuurlijk achteraan. Soort pakkertje dachten de kinderen. Elke keer als ik het ene kind weer terug in het lokaal had gezet, waren er voor ik het wist weer 3 naar buiten. Eindelijk ik had iedereen in het lokaal, ik dacht ik blijf gewoon voor de deur staan kan niemand meer naar buiten. Er stonden zo een 15 kinderen voor me die allemaal stonden te wachten tot de deur open ging, maar die konden er mooi niet langs. Totdat… Een kindje stikte in een speelgoedje dat hij in zijn mond had( nouja hij net als of). Ik ging naar hem toe om het uit zijn mond te halen maar toen ik er was moest hij lachen en rende ervan door met alle andere kinderen die voor de deur stonden. Ik wist niet dat ze op zo een leeftijd al zo slim konden zijn. In mijn eentje geprobeerd 15 kinderen het lokaal in te krijgen, elke keer 3 tegelijk gepakt. Maar ja je raad het al. 3 kinderen in het lokaal gezet en door om de andere te pakken stonden de 3 kinderen al lang weer buiten. Stem verheffen hiel ook niet, na ongeveer een kwartier (als het al niet langer was) en erg boos geworden te zijn in het me eindelijk gelukt. Toen moesten 2 kinderen plassen, in me oog hoeken zie ik de ze plassen in een bekertje en dronken het ook. Oh wat was dat vies, snel het bekertje weg gepakt en weer binnen gezet. Amy had vervroegd pauze dus hielp me gelukkig eventjes. Een vrouw die binnen kwam had ons ‘luisteren’ in het swahilli’s geleerd. Dit hielp gelukkig, waarom kwam ze hier nou niet gelijk mee? Eindelijk pauze, ik was bek af. ’s Middags had ik gelukkig de oudere kinderen van de middelste klas. Ik heb samen met Amanda ze gebowld met lege flessen en een bal en daarna gevoetbald, wat vonden ze dat leuk! Na me stage nog even naar baby home geweest om te helpen en te knuffelen met de kinderen. Omdat ze allemaal geen moeder hebben zijn ze dol op aandacht en die geef ik ze met alle liefde.

17 januari 2014

Vandaag heb ik eventjes bij de les van mijn klasje gekeken, ik had geen les voorbereid. Dat was ik namelijk vergeten.. Oeps. Ik heb alle punten geslepen van de potloden, tot blaren op m’n vingers. De juffrouw van de baby class had m’n hulp harder nodig dus ben ik met de kinderen gaan spelen, nu waren ze wel schatjes. Eventjes met tennis ballen gespeeld buiten en toen was het alweer etens tijd. ’s Middags kwamen ik en Amanda buiten, op zoek naar de leraressen. Maar er was helemaal niemand te bekennen, overal gezocht, zelfs aan de kinderen gevraagd maar niemand wist waar ze waren. Dus hebben ik en Amanda alles uit de kast getrokken om ze te vermaken. We pakte onze bellenblazen en gingen daarmee aan de slag. Wat vonden de kinderen dat leuk, alle kinderen kwamen naar ons toe en begonnen uit blijheid te gillen en te schreeuwen. Allemaal probeerde ze de bellen kapot te maken, zo een 80 kinderen bij elkaar. Ze sloegen elkaar, gingen op elkaar springen, kinderen vielen op de grond, ze deden er alles aan om de bellen kapot te maken Dit kun je ze niet kwalijk nemen, ze vinden het zo leuk. Nadat als onze adem op waren hebben we besloten om de boxen erbij te pakken en lekker te gaan dansen. Ik en Amanda stonden te dansen en alle kinderen deden ons enthousiast na, wat een geweldig gezicht. Als je dit in Nederland doet vinden ze het maar normaal of lachen ze je uit maar hier niet. Na een kwartier waren ze bek af en wij ook dus zijn even wat gaan drinken. Amanda moest weer terug naar haar eigen stage en ik heb nog wat buiten gespeeld met de kinderen. ’s Avonds hebben we gegeten en zijn daarna gelijk door gegaan naar Baby home voor wat extra stage uren. Daar baby’s hun flesjes gegeven, wat was op gevouwen en daarna weer naar huis. Want ze wisten niets meer wat we konden doen.

18 januari 2014

Vandaag om 9 uur richting kaka megar rain forest, een groot regenwoud dicht in de buurt. We hebben 2 uur in de auto gezeten, eindelijk kwamen we bij de eindbestemming. Het zag er allemaal heel luxe uit, er zaten appartementen bij en we werden voorgesteld aan onze gids. De tocht kon beginnen, hij vertelde dat het ongeveer 3 a 4 uur lopen was. Al snel kwamen we aapjes tegen in de bomen en veel vlinders vlogen er rond. Na 1,5 uur eindelijk een pauze, ik had het iets leuker verwacht, het waren eigenlijk allemaal dezelfde paadjes. We zouden een hele mooie rivier zien maar uiteindelijk toen we aankwamen bij het eindpunt hadden we zoiets van ‘is dit het nou?’. Moed verzamelen voor de terug weg van 1,5 uur. Eindelijk zagen we de huisjes, wat waren we blij. We kregen wat te eten en te drinken (dit was verplicht). We kregen een stuk pizza broodje en wat water dat was alles. We gingen betalen, we schokken erg van de prijs 900 shilling, dat is 9 euro. Dit vonden we veel te veel voor een klein stukje pizza. Na wat discussies hebben we gewonnen en moesten we 300 betalen per persoon. Eindelijk waren we thuis en zijn we meteen op de bank geploft en lekker rustig avondje gehad met een film.

19 februari 2014

Vroeg eruit vandaag, 7 uur in de kerk zijn dus dat was geen uitslapen. 2 uur in de kerk gezeten en geluisterd naar het gezang. We hadden meer gezang en dans verwacht maar dit was deze keer niet. Toen we terug waren zijn we allemaal nog eventjes in bed gaan liggen. Judith en Juul gingen terug naar Kisumu. Zo een 2 uur later nadat ze waren vertrokken kregen we een smsje van Judith waarin stond dat ze een busongeluk hebben gehad en dat ze onderweg naar het ziekenhuis gingen. We waren meteen stil en wachten op het volgende smsje. Ze vertelde ons dat ze ons zo spoedig mogelijk zou bellen. We maakte ons enorme zorgen en wat door ons hoofd spookte was ‘ze konden wel dood zijn’, ‘hoe gaat het met ze’. We besloten om Rachel te bellen voor meer informatie, ze zat in de tuc tuc onderweg naar het ziekenhuis, ze zou ons zo snel mogelijk iets laten weten. Dus het enigste wat we konden doen is wachten en hopen dat alles goed gaat. Wat duurde dat lang zeg voor ons gevoel, we zijn nog nooit zo stil geweest. Wat er dan allemaal door je hoofd spookt kun je niet op papier zetten. Maar wat hebben ze een geluk dat ze het overleefd hebben. Rachel belde ons op en vertelde ons dat de bus moest uitwijken voor een auto. De bus raakte in de berm en sloeg 3x om z’n kop. Mensen lagen bewusteloos in de bus, vreselijk om te zien dus. Judith en Juul zijn met een auto naar het ziekenhuis gebracht, Judith is gehecht in der zij en Juul is er gelukkig met schrammen vanaf gekomen. Wat een dag… We moesten naar Ugunja (een plekje verder op met een supermarkt) omdat we geen drinken meer hadden. We moesten met een Matatu daarheen, wat waren we bang. Gelukkig heel huids weer thuis gekomen. ’s Avonds friet gebakken en filmpje gekeken, vroeg naar bed want we moeten morgen weer stage lopen.

20 januari 2014

De docent vroeg vandaag of ik weer bij de baby class wilde staan in m’n eentje omdat de lerares er niet was. Ik heb toen gevraagd of ik niet les kon geven bij de klas waar ik elke dag zit, dit was goed dus heb vandaag helemaal alleen voor de klas gestaan. Eerst heb ik ze meervoud geleerd van leg, arm, hand etc. Dit vonden ze erg leuk en luisterde goed. Ze hebben het opgeschreven in de schriftjes. Daarna mochten ze pauze houden. Na de pauze heb ik met de kinderen gebowld. Ook hierbij luisterde ze goed en vonden het super leuk, hierna nog even buiten gespeeld met ze en toen moesten ze al weer eten. Consulata kwam kijken hoe het bij ons gaat omdat Judith nog in Kisumu is zijn we hier met zijn 3e. Dit gaat prima maar ze wilde ons toch even zien. Ze ging mee naar Ugunja omdat we gisteren bijna geen geld meer hadden konden we niet alles kopen wat we nodig hadden. We moesten daarom ook pinnen (de pin automaat was gisteren kapot). Als de pin automaat het nog steeds niet deed hadden we een groot probleem want dan hadden we geen geld om het vervoer terug te betalen. God dank de pin automaat deed het. We zijn naar een vrouw geweest die kleren maakt en hebben daar een paar broeken en haarbanden besteld. Ze maakt deze met de hand en zijn dus uniek. Terug thuis hebben we eten gekookt en weer een filmpje gekeken. Daarna hadden we het idee om voor Judith als ze weer terug komt in Rangala een spandoek te maken. We zien hier gelijk mee begonnen en hebben het opgehangen voor als ze onverwachts terug komt!

21 januari 2014

Vandaag een leuke dag achter de rug. Ik heb een spelletje verzonnen voor de kinderen, een soort estafette. Ik heb 2 teams gemaakt, de jongens en de meiden. Ze moesten om de beurt het krijtje pakken en naar het bord rennen om het alfabet erop te schrijven. Het eerste kindje begon bij de letter A en het tweede kindje moest de letter B opschrijven en ga zo maar door. Wie het eerste het alfabet op geschreven had heeft gewonnen. Ik begon met engels uit te leggen maar de kinderen keken me aan of dat ik chinees sprak, dus het werd handen en voeten werk. Eenmaal toen het spel begon was iedereen heel erg enthousiast en wilde winnen. De meiden hadden gewonnen. Toen hetzelfde spelletje gedaan met getallen, weer hadden de meiden gewonnen. Kinderen deden goed mee en vonden het leuk het was dus een succes. Omdat ik alleen stond in de klas heb ik de kinderen nog rekenen gegeven en het laten maken in hun schriftjes. Pauline was weer terug ( ze moest gisteren naar een begrafenis) en stond bij mij in de klas. Dat was gezellig, ze gaat super leuk met de kinderen om en maakt grapjes. Ook praat ze veel met me. ’s Middags nog meegeholpen met lesgeven. Toen kwam Amanda binnen om te vragen of ik mee wilde gaan naar het ziekenhuis. Een baby was ziek en moest onderzocht worden. Ze heeft een vinger prik gehad en daaruit moest blijken wat er aan de hand was. Ze is getest op HIV en malaria. Gelukkig bleek het geen HIV te zijn, helaas wel malaria. Ze krijgt er medicijnen voor en nu hopen dat ze zich snel weer beter voelt. Ook moest er een HIV test gedaan worden bij een nieuw kindje van het baby home. 1 maand, de moeder is overleden bij de geboorte en haar oma kan niet goed voor der zorgen. Dit verhaal komt helaas bij het baby home vaak voor. Er zitten ongeveer 40 kinderen in het weeshuis waarvan er nog maar 1 een moeder heeft, de andere zijn allemaal overleden tijdens of na de geboorte. De uitslag van het babytje is helaas slecht, ze heeft HIV. Terug gekomen bij baby home hebben ze gezongen voor het kind en in bed gelegd.

22 januari 2014

Vandaag ben ik met Amy naar haar stage geweest. De girls school. We kwamen aan bij het klaslokaal en de kinderen gingen klaar staan voor het gebed. Dit doen ze zingend. Dat was leuk om te zien, de docent riep Amy en mij naar voren. Amy moest me gaan voorstellen. Op heel de girls school zitten zo ongeveer 400 meiden, alle gezichten waren op ons gericht. Ik heb me eigen toen voorgesteld, toen ik klaar was met m’n verhaaltje begonnen ze allemaal te klappen. Ze mochten naar binnen en hebben een les wiskunde meegekeken. Daarna hebben we PE gegeven aan class 5 (gym). Flessen voetbal, na een korte uitleg begonnen ze te voetballen wat vonden ze dat leuk. Nog eventjes touwtje gesprongen en gerend. Na de lunch pauze moesten we naar class 4 ook PE. Kat en muis gedaan, ze waren heel druk dus luisteren ging moeilijk, toch snapte ze het na een paar keer uitgelegd te hebben. Ook dit vonden ze super leuk. Daarna nog naar de rivier geweest met de klas om drinken te halen voor de kinderen. Wauw wat een vermoeiende dag. ’s Avonds kwam het met bakken uit de lucht, er stond een man zijn mais in een zak te doen, deze lagen te drogen maar moest ze snel naar binnenhalen. We gingen met z’n alle helpen en waren binnen 2 minuten klaar. Hij was ontzettend dankbaar. We waren zo enorm nat, net alsof je uit de douch kom met je kleren. Maar we hebben weer een goede daad verricht. ’s Avonds zaten we op de bank en heb het boek van de voetbal door gelezen, wat mis ik dat zeg. Toen we zaten te lezen viel opeens de lamp van het plafon af, ik heb hem nog proberen terug te hangen maar dit lukte niet. Ook hebben we nog met zijn alle de les voorbereid voor morgen die ik en Amy gaan geven, 25 blaadjes geschreven met opdrachten die ze moesten doen.

23 januari 2014

Amy ging vandaag gezellig met me mee naar m’n stage. We hadden de blaadjes bij om aan de kinderen te geven. Eenmaal na het gebed en gezang gingen we naar binnen, de lerares deed een klein lesje over het huiswerk wat ze op gekregen hadden en daarna waren wij aan de beurt. We hebben allebei 2 rijen tafels geholpen, na wat korte uitleg gingen ze aan de slag. De een deed het beter dan de andere. Na wat hulp hebben ze het bijna allemaal goed gedaan. Sommige kinderen zijn echt slim. Na een half uurtje had iedereen het af en mochten ze naar buiten om pauze te houden. Na de pauze hebben we de les van de lerares meegedaan en voorgesteld om het klaslokaal te verven volgende week. Dit ziet er namelijk niet meer uit. We hebben een schets gemaakt van wat we wilde verven en ze vond het erg leuk. Dit weekend eventjes kijken hoe duur de verf hier is en dan kunnen we aan de slag. Ook hebben we met de kinderen gedanst, wat blijven ze dit leuk vinden. Iedereen danste en deden ons na. Geweldig! Nadat we helemaal uitgeteld waren hebben we kat en muis spelletje gedaan met de kinderen. We hadden uitgelegd dat we 2 katten hadden die de staarten van de muizen moesten afpakken. Uiteindelijk was iedereen een muis en kat tegelijk, maar zolang de kinderen plezier hadden maakte het ons helemaal niets uit. Natuurlijk zelf ook meegedaan en het was weer tijd om naar binnen te gaan voor het huiswerk. ’s Avonds hadden we echt geen honger dus hebben maar een soepje op en een filmpje gekeken. Daarna heb ik heel het huis schoon gemaakt want dat was wel nodig.

24 januari 2014

Vandaag niet veel speciaals gedaan met de klas, vrijdag krijgen ze alleen in de ochtend les. Ik heb vandaag de lerares geholpen met lesgeven. En buiten gespeeld met de kinderen. Ik moest vandaag in het nederlands het gebed laten horen, maar ik wist echt niet meer hoe dat moest. Dus ik heb maar een beetje gebrabbeld en paar keer god er door heen gegooid en ze vonden het heel mooi haha. Daarna toen ik klaar was me stage de andere meiden geholpen met de kleren wassen en ophangen. Ik en Amy zouden gaan hardlopen maar Amy haakte op het laatste moment af. Toen heb ik Judith eventjes gebeld om te vragen of ik alleen mocht lopen, dat mocht maar moest wel me telefoon meenemen. Ze kijken je hier alleen al aan omdat je blank bent, maar een blanke die aan het rennen is in de hitte, nou geloof me dan kijken ze je echt heel raar aan. Ik kwam ook langs de boys school gerend en 2 jongens vroegen of ze met me mee mochten rennen. Tuurlijk mag dat, maar duurde niet lang zo ongeveer 2 minuten en ze zeiden doei. Overal zeiden mensen waar ga je heen, toen ik riep dat ik gewoon aan het rennen was keken sommige heel raar en 2 meisjes gingen klappen. Wat lief, voelde me net zo een marathon loper. Na 20 minuten ging ik terug en nam een lekkere warme douche. Want wat was het warm, maar heb toch nog even lekker kunnen sporten. ’s Avonds een enge film gekeken, eindelijk want de meiden hier vinden dat niet zo leuk haha

25 januari 2014

Vandaag niet echt kunnen uitslapen want we moesten onze broeken ophalen die we hadden laten maken in Ugunja. Eenmaal aangekomen en de broeken gepast te hebben waren ze veel te groot en lelijk. Het ergste was nog dat het ook het cadeautje voor Judith haar verjaardag was. De vrouw vroeg of we ze mooi vonden, we zeiden dat we ze veel te groot vonden. We moesten weg want om 12 uur zouden we met de bus naar Kisumu gaan. Consolata gaat met ons mee zodat we niet alleen hoeven reizen. We hebben daarna nog een half uur moeten wachten in de matatu, die rijden namelijk pas weg als heel het busje prop vol zitten. Eindelijk waren we terug in het huisje en hebben we onze spullen gepakt voor het weekend in Kisumu. Buiten gewacht op het telefoontje van Consolata dat de bus eraan kwamen. In de bus naar Kisumu waren we wel bang na het ongeluk van Judith en Juul maar gelukkig zijn we veilig aangekomen. ’s Avonds lekker uit eten gegaan na 2 weken zelf koken. Heerlijk. Daarna nog uit geweest met de meiden van me groepje en Judith en Rachel. Was zooo gezellig!! Eenmaal thuis gekomen zijn we op het geluid van de kikkers af gegaan, er zaten zo een 10 kikkers in het zwembad…. Na wat kikkers vast gehad te hebben, gekust en foto’s gemaakt, lag Amanda er zo goed voor dat ik haar erin heb geduwd. Daarna zijn Amy en Ik er ook nog in gesprongen en hebben met kikkers gezwommen. Daarna lekker gedoucht en als een blok in slaap gevallen! Samengevat een SUPER avond!

26 januari 2014

8 uur opgestaan vandaag dus ook weer niet kunnen uitslapen. We gingen naar een tempel kijken. Toen we daar aan kwamen moesten we onze schoenen uit doen en een sjaal over onze haren doen. We gingen in de zaal zitten en het bidden aangehoord van de mensen. De grond nog gekust en wat geld gegeven wat ze hier allemaal doen. Na het bidden kregen we allemaal nog wat te eten en drinken. We zijn toen naar de zondags markt geweest. Wat een drukte. Paar schriftjes gekocht voor de kinderen in Rangala en voorderest alleen maar rond gekeken. Overal lagen kleren op een stapel dus je moest echt zoeken om wat te vinden. Toen we thuis kwamen hebben Amanda, Amy en Rachel het huisje versiert voor Judith. Ze is morgen jarig en viert vandaag haar verjaardag. Ik en de meiden van Kisumu hebben een appel taart gebakken. Wat was die lekker!! Sammy kwam ook nog op bezoek en gaf Judith een cadeautje. Daarna waren de andere meiden en wij ook aan de beurt. Kwamen we aan met onze lelijke broeken, maar gelukkig kon ze er wel om lachen. We gaan gewoon terug om de broeken aan te laten passen. Na het feestje zijn we bij de Green Garden wat gaan eten en daarna de tuk tuk naar een uitgaans club. Hier zou een Dancehall/Regeaton avond zijn, dit leek ons super leuk dus vol met verwachtingen gingen we er heen. Zo een 2 uur saaie muziek aan gehoord waar je bekant stoned van ging voelen alleen al door de muziek. Ik ben 2 keer naar de dj gegaan omdat ik wilde dat Judith een leuke verjaardag had met leuke muziek waar we op konden dansen. Dit heb ik aan de dj uitgelegd en hij vertelde steeds dat het er zo aan ging komen. Na 1 uur nogsteeds geen leuke muziek te hebben ben ik naar de Security gegaan die bij de dj stond en het verhaal nog een keer uitgelegd. Hij verwees me naar een andere dj, dus daar weer het verhaal uitgelegd en hij vertelde dat hij om 11 uur gaat draaien. Hij draait leuke muziek waar je op kan dansen, soort dancehall. Wachtend tot 11 uur hebben we een paar spelletjes gedaan met de meiden. En dan EINDELIJK kregen we leuke muziek, de avond begon toen pas. Met zijn alle naar de dans vloer gegaan en onze dans kunsten laten zien. Ook had ik afgesproken met de dj dat hij ‘happy birthday’ op zet voor Judith om 12 uur. En hij hield zich aan de belofte, precies om 12 uur riep hij het om door de microfoon en zette het liedje op. Daarna nog gedanst en toen was het al weer tijd om naar huis te gaan. We kunnen hier maar tot 1 uur uit omdat het anders niet meer veilig is voor ons. Daarna als een blok in slaap gevallen, en EINDELIJK zonder een wekker te zetten.

27 januari 2014

Heerlijk uitgeslapen tot half 12 ongeveer. De andere meiden moesten stage lopen want die komen uren te kort. We zijn met Judith, Rachel, Amanda en Amy naar een resort gegaan, waar ik nu even snel me reis verslag op internet zet. Heerlijk zwembad, bedjes en 31 graden. Kan niet beter!! Zo lang gewacht op dit moment. Straks nog uit eten denk ik. Het is nu al een top dag.