Eerste week in Kenia

1 januari 2014

Het is eindelijk zover, ik ga naar Kenia naar het lange wachten. Ik had nog helemaal het gevoel niet dat het echt zover was. Nadat we op Schiphol aankwamen hadden we gelijk afscheid genomen, toen vertelde de coaches dat we ze nog mee konden lopen en daar pas afscheid hoefde te nemen. We gingen toen naar de bagages, natuurlijk was mijn koffer te zwaar en koste het 200 euro om het mee te nemen, dus er zat nog maar 1 ding op, mijn koffer open doen en dingen eruit halen. Wat een drama….. Daarna was hij goed en mocht hij mee. Toen heb ik afscheid genomen van iedereen, tranen gedroogd en nu kon mijn avontuur beginnen. Eenmaal door de douane had ik er echt zin in. We zaten in het vliegtuig en werd omgeroepen dat er iets in de keuken kapot was, daar gingen we dan half uur wachten in het vliegtuig. Eindelijk we gingen naar de opstijgbaan, en ja hoor de rechter motor was kapot, ze probeerde het te maken daar maar het ging niet, dus hop weer terug naar de gate. Na 1,5 uur konden we eindelijk opstijgen maar echt niet met een prettig gevoel. Toch zijn we veilig geland. Toen we eenmaal bij het busje aankwamen moesten de koffers op dak, echt keniaans. Eenmaal in het hotel aangekomen te zijn, hebben we nog gepraat en van alles gedaan. Onder andere naar buiten omdat het binnen heel warm was, toen opeens viel de stroom uit en zaten we in het pikken donker, we waren wel bang want je ziet die kenianen niet aankomen in het donker. We sliepen rond 4 uur omdat we echt niet konden slapen. Om het verhaal kort te maken het was echt een geweldige eerste dag.

2 januari 2014

Vandaag moesten we om 10 uur buiten staan omdat we een trip gingen maken door nairobi. We gingen eerst naar de olifanten, die zaten achter een touwtje en kregen melk van de beheerders. Je kon ze ook aaien als ze langs kwamen. Dit was erg leuk, ze hebben een ruwe vacht en je hand is gelijk oranje. Na de olifanten gingen we eten bij een restaurantje waar we heel lang op ons eten moesten wachten want hier in kenia gaat alles op zijn gemakje. Hierna gingen we door naar de giraffen, we konden deze aaien en een kusje geven, je moest dan een snoepje in onze mond doen en hun zouden die dan opeten. Ik maakte eerst foto’s van iedereen maar ik wilde ook graag. Op dat moment ging de giraf weg en lokte de begeleiders een andere giraf naar ons toe. Dat ging echt niet makkelijk en moesten lang wachten maar wilde heel graag een foto. Toen kwam er eindelijk een giraf en bleef even staan, er stonden toen weer zo veel mensen die ook wilde en voorkropen. Omdat wij al zo lang stonden zijn we ook gewoon voor ons eigen gegaan en hebben veel geduwd en getrokken. En dan eindelijk gaf de giraf mij een kus. Nouja een kus hij at me bekant op haha. Wel een super leuke ervaring. Hierna gingen we naar een klein fabriekje verder op, hier zaten vrouwen die hand gemaakt kettingen en sieraden maakte. Dit was echt leuk om te zien en ze waren ook echt heel lief. Ze maakte elke oorbel met een klein penseeltje, best knap. Hierna zijn we terug geweest naar Shalom house waar we sliepen. Hier hebben we nog veel gelachen en nagepraat over de dag. Morgen rijden we naar Kisumu om 6 uur s ochtends dus dat wordt er vroeg uit gaan.




3 januari 2014

De wekker ging vandaag niet af, gelukkig klopte de andere meiden aan de deur anders hadden we ons verslapen. En dan die lange busreis, 8 uur aan een stuk rijden. Eenmaal in de bus viel het mee, de chauffeur wist een kortere route, het was wel veel gehobbel maarja het echt keniaans gevoel kwam wel in ons naar boven. Onderweg zagen we mijn koffer naar buiten hangen (deze lagen op dak) dus de chauffeur moest stoppen. Toen hij op het dak bezig was kwamen er allemaal kinderen kijken, want een busje vol met blanken dat kwam daar niet vaak voor. Ze stonden ons hele tijd aan te kijken en besloten we met de andere meiden om koekjes en water naar buiten te gooien. Toen we ze naar buiten gaven durfde ze eerst niet te komen maar op een gegeven moment wel. Dit was zo leuk om te zien. Toen reden we verder en kon niet slapen omdat er buiten zo veel te zien was. Na 6 uur kwamen we eindelijk aan bij Panda’s Paradise de eind bestemming. Hier zullen we tot zondag ochtend blijven. Het is daar best luxe, en vooral heel schoon dit had ik niet verwacht. Tot onze schik waren ik en Judith spullen vergeten, ik mijn mobiel en Judith haar tas. Dat busje was al onderweg naar Nairobi. Veel gebeld en geregeld en hij kwam terug, echt weer een actie voor mij. Gelukkig na 3 kwartier hadden we de spullen terug en konden we naar de supermarkt. De eerste keer in een Tuk Tuk wat was dat grappig, had het niet zo verwacht. Ik dacht echt dat wel elk moment konden omvallen. We hebben ook de driver ontmoet : Sammy. Wat een aardige man, hij kan al goed Nederlands zoals hoe gaat het met jou, goedmorgen en al die dingen. Eenmaal in de supermarkt aangekomen te zijn leek alles zo enorm duur maar dat komt door het geld, 10 euro is hier 1000 shilling. Na de boodschappen zijn we gaan eten bij de Green Garden. Een restaurant. Het eten was wel wennen maar wel te doen. Voor ongeveer 6 euro hebben we daar per persoon gegeten (met drinken erbij) ongelooflijk goedkoop dus. Daarna zijn we terug gegaan naar het huisje en hebben we daar nog een beetje gepraat.

4 januari 2014

Vandaag gaan we naar de stageplaatsen in Kisumu. Als eerst kwamen we aan bij Mama Niginia, een weeshuis voor kleine kinderen. Dat was zo leuk, alle kinderen kwamen meteen naar ons toe en wilde allemaal een handje of opgetild worden. Na even met de kinderen gekroeld en geknuffeld te hebben kregen we een rondleiding. Ik vond alles op zich wel lijken op Nederland, ze hadden ‘normale’ bedden wel wat oud maar ze hebben wat. Ook hadden ze voor hun doen veel kleertjes.
Na Mama Niginia gingen we naar de Lutherm school, dit is een school voor gehandicapte. De kinderen waren er niet omdat het zaterdag was dus hebben we alleen kennis gemaakt met een aantal leraren. Na deze school zijn we door gegaan naar de Joel Almino, een school waar kinderen met zo een 90 andere kinderen les krijgen in een klein lokaaltje. Je raad het al deze kinderen waren er ook niet. Daarna zijn we terug gegaan naar het huisje. Hier zijn we met alle meiden gaan zwemmen in het zwembad op Panda’s Paradise. Heerlijk met dit warme weer, nog een beetje liggen bruinen in de zon en daarna eten koken. Toen we wilde beginnen kwamen we erachter dat de kip nog in de vriezer lag dus hadden we alleen aardappelen met erwten. Dit was goed te doen. Na het eten viel de stroom uit en hadden we nergens geen licht meer. De andere meiden kwamen bij het huisje van Amanda en mij zitten en hebben we gezellig gepraat. Het was echt een gezellige avond. Iedereen is rond half 12 terug naar haar eigen huisje gegaan. Morgen ochtend moeten we onze koffers pakken en gaan naar Rangala waar we voor 6 weken blijven.


5 januari 2013

We vertrokken rond 10 uur richting de bus naar Rangala. We gingen hierheen met de Tuk Tuk. Sammy nam onze koffers mee, we hadden allemaal 2 koffers bij van 23 of meer kilo en dit paste maar net in de Tuk Tuk (waar ik van stond te kijken). We zouden zo een 1,5 uur in de bus naar rangala zitten. Je ziet wel eens op tv dat ze kippen en alles vervoeren in de bus, dit was dus echt zo. Het keniaans gevoel zit er helemaal in. Overal waar je loopt kijken mensen je aan omdat je blank bent, je ziet kinderen wijzen en zwaaien dat geeft je een goed gevoel. Ook spreken hier zo veel mensen Engels dat had ik echt niet verwacht. We gingen de stage plekken bekijken in Rangala. Als eerst gingen we naar de girls school, hier was helemaal niemand dus waren zo klaar. We gingen toen door naar de boys school, hier waren ook alleen leraren dus een kleine uitleg gehad en gingen weer weg. De mensen van het baby home stonden op ons te wachten, na een praatje van de zuster hebben we een uitgebreide rondleiding gehad. Het zag er allemaal zo leuk uit al die kleine kinderen die buiten aan het spelen waren en die schattige baby’s in hun bedjes. Na de rondleiding hadden de mensen heerlijk voor ons gekookt wat waren we daar blij mee. Het was cake ,pannekoeken , brood, koekjes en lekkere siroop. Heerlijk na heel de dag niets gegeten te hebben. De andere groep gingen om 5 uur weer terug naar Kisumu en wij bleven hier en hebben onze koffers uitgepakt. Heerlijk na 5 dagen in koffers geleefd te hebben. ’s Avonds hebben we weer gekookt dit keer rijst met chilli saus en hamburgers. Ook echt heerlijk! We hebben ’s avonds nog geharst en maskertjes op gedaan. Het was echt een gezellige avond en hebben veel gelachen heb het hier zo naar me zin. Om 12 uur gaan slapen en ’s morgens er weer om 7 uur uit. Wat wordt dat zwaar.

6 januari 2014

Vandaag geen stage voor mij, de nursery is dicht vanwegen ‘vakantie’. Vandaag zijn we eerst naar de girls school gegaan voor Amy, we hebben daar iedereen ontmoet en een beetje gepraat. Er waren nog maar een aantal meiden dus hoefde Amy ook nog geen stage te lopen. Door naar de equator waar Juul stage gaat lopen, hier moesten we eigenlijk met de matatu mee, maar gelukkig kwam Consulata een vriend tegen en konden we een lift krijgen. Een matatu is een klein busje voor zo ongeveer 15 mensen, meestal zitten er zo een 30 in en hangen de mensen nog net niet buiten. Met dit weer is het geen pretje maar er is geen ander vervoer hier in Rangala. Eenmaal iedereen ontmoet te hebben bij de equator (een school voor gehandicapten) gingen we om boodschappen. In de supermarkt de meeste dingen gehaald maar ze hadden hier vrij weinig. Dus moesten we op de lokale markt onze groente halen, helaas hadden ze nergens vlees maar daar verzonnen we wel wat op. Eenmaal thuis hebben we gevraagd aan de mensen hier of ze een kip voor ons hadden. Ja jullie lezen het goed, een kip. We waren er eerst allemaal van overtuigd dat we de kip zelf wilden slachten maar toen we de kip zagen hadden we ons meteen bedacht. Laat de mensen het hier maar doen, wij kijken wel. Toen pakte de mannen de kip vast en sneden zijn hoofd eraf, ze gooide hem meteen in kokend heet water zodat de veren konden weken. Ik had niet verwacht dat een kip zo lang door beweegt, ik denk dat het wel zo een 40 seconde duurde. Nadat de kip dood was hebben we geholpen met een paar haren eruit te trekken. Nadat alles kaal was heeft de kok ze is stukjes gesneden en de organen eruit gehaald. Amanda en Amy wilde eigenlijk ook nog iets in stukjes snijden alleen die bedachten zich ook al snel. Uiteindelijk hebben we de pezen er nog uit gehaald en toen lekker gebakken met aardappeltjes. Heeerlijk! Al dacht ik wel hele tijd aan de kip. ’s Avonds nog wat gezeten met de meiden en toen naar bed gegaan.

7 januari 2014

Vandaag om 8 uur begonnen bij baby home, Amanda’s stage plaats. Ik stond bij de baby’s. Het was wel even wennen hoor. Ik haalde de baby’s uit bed en gaf ze een flesje, na het flesje was er geen tijd om met de baby’s te zitten, ze moesten gelijk door naar m’n collega, ze deed de ‘luier’ uit en maakte ze schoon in bad. Dat ging zo enorm ruw, ze pakken daar de kinderen aan een arm op en zetten ze op de aankleed tafel. Ook het in bad gaan ging erg ruw, ze laten de kinderen niet genieten van het bad maar het moet hier allemaal snel. Als de baby’s op de commode liggen gaan de werknemers gewoon iets pakken en laten ze het kind gewoon op de commode liggen, dit was ook wel erg wennen. Ik heb een keer gekeken hoe ze de luiers aan doen, nou ja een handdoek op een bepaalde manier vast knopen. Dit ging vrij goed. Na de flessen lagen de baby’s allemaal in bed en sommige vielen in slaap. In Nederland mag je absoluut de groep niet alleen laten maar hier is dat geen enkel probleem. Ik heb flesjes schoongemaakt, de was buiten gehangen en was opgevouwen. Ik en Amanda mochten toen even een half uurtje pauze nemen. Na onze pauze hebben we weer was op gevouwen en ben ik bij de baby’s gaan kijken. 2 van de baby’s huilde en hadden honger, er was niemand te bekennen dus ben ik haar gaan zoeken om te zeggen dat er baby’s huilden. Ze zei me dat ze eraan kwam met flesjes, dit duurde zo een half uur want ze doen dat op keniaans tempo. In dat half uur heb ik gelopen met de ene baby en de andere baby proberen te troosten. Na de baby’s verschoont te hebben en hun flesjes ophebben ben ik de andere gaan helpen met de was. Toen was het al weer tijd voor de 2de pauze. Om 3 uur kwamen we terug en hebben de oudste opgezocht, van zo een 3 a 4 jaar. We hadden bellen blazen meegenomen, dat vonden de kinderen zo geweldig, ze riepen steeds ‘balon, balon,balon’ dat was geweldig om te zien. Hierna zijn we bij de andere kinderen gaan kijken en gaan spelen. Ik hoorde hele tijd baby’s huilen dus ben erheen gegaan samen met Amanda, weer was er niemand te bekennen. We zijn weer iemand gaan zoeken die de flesjes kon maken, nadat de flesjes klaar waren zijn Amanda en ik begonnen met het voeden. Dit ging super goed met zijn 2e. Na het voeden zijn we gaan verschonen, toen we klaar waren kwam ze binnen en wilde ze gaan verschonen, we vertelde ze dat iedereen al gedaan was. Dit geeft me wel echt een gevoel dat de mensen daar me vertrouwen met de baby’s. Een groep draaien met 2 stagaires komt natuurlijk nooit voor. We hielpen nog even met de was en de dag was alweer voorbij. Wat veel indrukken krijg je hier. Morgen ga ik naar m’n eigen stage ( de nursery). Ik ben heel erg benieuwd, ik weet echt niet wat ik er van kan verwachten.






8 januari 2014

Vandaag echt een leuke stage dag gehad. Judith (de coach) ging even met me mee, we stonden te wachten tot alle kinderen aankwamen, dit duurde zo een 1,5 uur voordat iedereen er was. Ondertussen hebben we wat rond gekeken, de mensen ontmoet en met de kinderen gespeeld en gekroeld. Ouders kochten school schriften en pennen voor de kinderen, en de kinderen gaven allemaal een wc rol aan de docent. Ik denk dat dit verplicht was. Daarna begonnen we de ochtend met een paar liedjes, de kinderen werden in klassen verdeeld. Ze hebben hier net 6 weken vakantie gehad, ik denk soort van zomer vakantie. Na de liedjes en het gebed ben ik naar de ‘last class’ gegaan. Hier zitten kinderen van 5 tot en met 8 jaar die les krijgen in engels, wiskunde, gym, sociale lessen en nog veel meer. In de ochtend kreeg ik het krijtje van de docent en ze vertelde me dat ik les mocht gaan geven. Ik heb haar gevraagd wat ze wel en niet konden. Ik moest het alfabet opschrijven op het bord en dit met de kinderen gaan oefenen. De docent zei al snel ik zal het je makkelijk maken, bereid je maar voor op een les voor morgen dan hoef je dat niet meteen te doen. Dit vond ik erg fijn want ik wist niets over de kinderen of hoe ze les kregen. Ze moesten om de beurt heel het alfabet op noemen en daarna schrijven in de schriftjes, iedereen kon dit goed en maakte geen fouten. Er was een kleine pauze en de kinderen kregen eten en drinken. Hierna zijn we verder gegaan met les geven. Het duurde even voordat de docent in het lokaal was dus kwamen alle kinderen gelijk naar me toe, heb heel veel high five’s gegeven. Ze werden er gelijk heel druk van, toen de docent binnen kwam gingen ze gelijk netjes op hun stoel zitten. We gingen puzzelen, het verbaasde me hoe slecht deze kinderen hierin waren. Ze keken nergens na en timmerde op de puzzelstukjes om ze te laten passen. Ik heb toen met 4 kinderen die bij me zaten het proberen te leren en de puzzel helemaal af gemaakt, wat waren ze trots op zichzelf. De docent liet me gelijk na 5 minuten alleen met de kinderen om te ‘bellen’, nadat ze terug was gaf ze de kinderen complimentjes over de puzzels en zongen de kinderen een liedje voor me dat ik het goed gedaan had. Na stage ben ik gaan wassen jaa met de hand. Alle kleren van iedereen gedaan en opgehangen. Goh wat zal ik weer blij zijn met een wasmachine. Daarna ging het regenen dus heel snel alles weer eraf gehaald, mensen buiten moesten erg lachen. ’s Avonds heb ik met Amy en Amanda zitten tekenen als voorbereiding van de les die ik morgen moet gaan geven. We hebben een giraf, olifant, leeuw, aap en krokodil getekend zodat ze die morgen kunnen gaan benoemen. Als dit goed gaat laat ik ze de kleuren aanwijzen van het dier. Ik ben benieuwd.

9 januari 2014

Vandaag m’n eerste dag bij de nursery. Wat waren de kinderen blij toen ik binnen kwam. Na het ochtend lied gingen we met zijn alle naar binnen. De juffrouw vertelde toen gelijk dat ik een les ging doen. De kinderen waren erg enthousiast. Ik had dieren getekend en kleur blaadjes bij. Ik vroeg wat voor dieren het waren, ze wisten gelukkig alles. Na dit even geoefend te hebben heb ik gevraagd of de leeuw blauw of geel is. Dit wisten ze ook allemaal na even nadenken. Daarna heb ik gezegd tegen de docent dat ik graag met ze ga voetballen. Ze deed nog een lesje en vertelde dat ze met me gingen voetballen. Wauw 30 kinderen achter een bal aan zien rennen wat geweldig. Daarna pakte ik m’n camera om een paar foto’s te maken, dat lukte niet goed er wilde zo veel kinderen op de foto dat ik geen tijd had om met een kindje op de foto te gaan. Na mijn pauze ging ik terug en zijn we weer gaan puzzelen. De docent ging weer weg zonder iets te zeggen. Ik vind dit wel leuk, de kinderen zijn dan gewoon lekker druk en kun je lachen met ze. Na 3 kwartier kwam de docent weer terug en zat te sms’en. Ik vond het saai worden en de kinderen ook dus heb ik mijn nagelak gepakt. Oh wat vonden ze dit geweldig!! Eerst alle meiden gedaan en toen wilden de jongens ook wel heel graag. Ze wilden bijna allemaal geel, lekker mooi met hun bruine huid haha. Who cares… Omdat het heel hard onweerde en regende mochten de kinderen niet naar huis. Na een kwartier was het opgehouden en mochten ze naar huis. ’s Avonds weer een kip geslacht omdat we anders geen vlees hadden, sorry kippetje! Daarna nog een enge film gekeken wat die andere meiden erg spannend vonden, wat heb ik gelachen!! En het beste nog WEEKENDDD! Morgen naar Kisumu om leuke dingen te doen!

10 januari 2014

Vandaag lekker kunnen uitslapen, daarna met de bus naar Kisumu. Wat een gehobbel weer, 10 keer ons hoofd gestoten maar we zijn veilig en wel aangekomen. Ze hebben hier geen regels op de weg dus iedereen rijdt zo maar wat. Er kwamen 2 mannen langs die onze nagels gingen doen, 3 uur bezig geweest met 9 meiden maar uiteindelijk wel een mooi resultaat. Daarna naar de masaii markt gegaan, leuke armbandjes, een ring en een etui gekocht. En dat alles voor maar 4 euro. Oh wat hou ik daar van. Daarna met zijn alle uit eten geweest, wat was dat heerlijk na een week zelf gekookt te hebben en op rijst en aardappelen geleefd te hebben. Toen kwam de 2de tuk tuk niet op dagen, dus er zat maar een ding op, met zijn alle in een tuk tuk (9 meiden) wat was dit lachen iedereen zat op elkaar en Amanda, Amy en ik achterin de ‘kattenbak’. Nu eindelijk naar een internet cafe om even te skypen (wat niet lukte) en mijn reisverslag te plaatsen. Sorry daarvoor maar in Rangala hebben we geen internet dus moet het even 6 weken zo.